Podatkowe stawki i terminy

[#1]

Po wybraniu formy opodatkowania i osiągnięciu przychodów, podatnik musi zacząć rozliczać się z fiskusem. Dotyczy to przede wszystkim podatku dochodowego – karty, ryczałtu lub PIT, ale również VAT. Wiąże się z tym wiele obowiązków.

Karta podatkowa

Stawki podatku dla rozliczających się kartą podatkową są określone kwotowo i wynikają z obwieszczenia ministra finansów z 14 listopada 2013 r. w sprawie stawek karty podatkowej, kwoty, do której można wykonywać świadczenia przy prowadzeniu niektórych usług (M.P. z 2013 r. poz. 956). Zakres czynności, które mogą być opodatkowane kartą, wynika z kolei z załączników nr 3 i 4 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Do 20 stycznia podatnik może zawsze złożyć pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie karty podatkowej (nie trzeba go składać, jeśli podatnik chce być kolejny rok opodatkowany w ten sposób), a następnie czekać na decyzję naczelnika urzędu skarbowego ustalającą wysokość podatku na dany rok. W praktyce osoba rozpoczynająca działalność wybiera formę opodatkowania, składając przed startem firmy formularz CEIDG-1 (wniosek do rejestracji działalności gospodarczej osób fizycznych).

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Stawki ryczałtu są określone procentowo i wynikają z art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wynoszą na przykład: 3 proc. – od działalności handlowej, 5,5 proc. – od robót budowlanych, 8,5 proc. – od działalności usługowej, 17 proc. – od pośrednictwa w sprzedaży samochodów, 20 proc. – od wykonywania wolnych zawodów.

Podatnik może też złożyć pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (nie trzeba go składać, jeśli podatnik chce być kolejny rok opodatkowany w taki sam sposób), ale odmiennie niż w przypadku karty – naczelnik nie wydaje decyzji.

Podobnie, jak u rozliczających się kartą podatkową, ryczałt można wybrać przed rozpoczęciem działalności, zaznaczając odpowiednie pola w formularzu CEIDG-1.

Podatnik musi obliczać ryczałt za każdy miesiąc i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego do 20‑ego dnia następnego miesiąca.

Ryczałt można też rozliczać kwartalnie. Dotyczy to podatników, u których przychody w ostatnim roku nie przekroczyły 25 tys. euro (105 575 zł). Muszą oni obliczać ryczałt i wpłacać go do 20‑ego dnia miesiąca, który następuje po upływie kwartału, a za ostatni kwartał roku – do 31 stycznia.

W tym samym terminie – do 31 stycznia – trzeba złożyć zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Służy do tego formularz PIT-28.

PIT

Przedsiębiorcy opodatkowani na zasadach ogólnych mają dwie możliwości – płacić daninę według skali podatkowej (obowiązują stawki 18 i 32 proc.) lub liniowo (stawka 19 proc.). W tym ostatnim przypadku trzeba jednak złożyć – w terminie do 20 stycznia – pisemne oświadczenie do naczelnika urzędu skarbowego. Rozpoczynający działalność mogą to zrobić w formularzu CEIDG-1.

Podatnicy PIT muszą też wpłacać zaliczki na podatek dochodowy w trakcie roku – miesięczne lub kwartalne. Ponadto trzeba złożyć zeznanie roczne na formularzu PIT-36 lub PIT-36L (opodatkowani liniowo). Podatnicy mają na to czas do 30 kwietnia roku następującego po roku, którego dotyczy rozliczenie (np. zeznanie za 2014 r. trzeba będzie złożyć do 30 kwietnia 2015 r.).

Rozliczający się według skali podatkowej mogą również korzystać z ulg obowiązujących w PIT, w tym głównie z ulgi na dzieci (trzeba pamiętać o limicie odliczenia, który zależy od liczby dzieci).

VAT

Podatnicy VAT, którzy nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego, mają obowiązek rozliczać podatek miesięcznie lub kwartalnie (mogą wybrać tzw. mali podatnicy, u których kwota sprzedaży w poprzednim roku nie przekroczyła 1,2 mln euro, czyli obecnie 5 mln 68 tys. zł). W tym celu trzeba składać deklaracje na formularzu VAT-7, do 25-ego dnia kolejnego miesiąca (czyli np. deklarację za styczeń składamy do 25 lutego) lub miesiąca następującego po kwartale (w przypadku rozliczających się kwartalnie).

Zmiana formy

Podatnicy mogą zmienić formę opodatkowania. Wbrew pozorom nie jest to łatwe zadanie, o czym świadczą np. interpretacje indywidualne (np. dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 czerwca 2014 r., nr IBPBI/1/415-356/14/WRz). Przedsiębiorca złożył 7 lutego 2014 r. w urzędzie gminy wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. We wniosku, wskazał, że PIT będzie rozliczał na zasadach ogólnych (skala). 13 marca 2014 r. zwrócił się jednak z pisemną prośbą do naczelnika urzędu skarbowego o zmianę treści tego wniosku w części dotyczącej formy opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych – z zasad ogólnych na podatek liniowy. Oświadczył też, że pierwszy raz uruchamiał działalność gospodarczą, a od dnia jej założenia nie uzyskał jeszcze żadnych przychodów. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że biznesmen w opisanej sytuacji mógł zmienić formę opodatkowania. Wyjaśnił, że podatnik może wybrać opodatkowanie 19-proc. podatkiem liniowym, o ile złoży wniosek do urzędu skarbowego do 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających pozarolniczą działalność gospodarczą, w trakcie roku podatkowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Do chwili uzyskania pierwszego przychodu możliwa jest więc zmiana formy opodatkowania.

Podatnicy mogą zastanawiać się, kiedy warto zmienić formę opodatkowania. Będzie to opłacalne między innymi wtedy, gdy podatnik rozliczający się ryczałtem ponosi duże wydatki inwestycyjne lub je planuje. Zmiana ryczałtu na zasady ogólne pozwoli zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów i zmniejszyć obciążenia podatkowe. Podobnie, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność opodatkowaną według skali, prowadzi działalność która może być opodatkowana ryczałtem i nie ponosi wysokich kosztów. Z kolei opodatkowanie podatkiem liniowym warto zmienić na zasady ogólne, jeśli podatnik uzyskuje dochody, które nie przekraczają I progu skali podatkowej (85 528 zł) a podatnikowi np. urodziło się dziecko. Rozliczający się liniowo nie mogą bowiem skorzystać z ulgi prorodzinnej. Nie ma takich przeszkód u podatników, rozliczających się według skali podatkowej.  

Każda sytuacja jest jednak inna, dlatego trzeba kalkulować, czy i w którym momencie warto zmienić formę opodatkowania.

Źródło zdjęcia: iStockphoto.com